Παρουσίαση/Προβολή

(GEO 709) -  ΑΝΘΙΑ ΒΕΡΥΚΙΟΥ

Περιγραφή Μαθήματος

Η αρχιτεκτονική αποτελεί πολιτιστικό [τεχνική] και πολιτισμικό [κουλτούρα] προϊόν, ως εκ τούτου είναι ιστορικά και πολιτισμικά σχετική. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη όχι μόνο με τις αντιλήψεις και τις τεχνολογικές και οικονομικές δυνατότητες παραγωγής μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου αλλά και ειδικότερα με τον τόπο και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του [γεωμορφολογία, κλίμα κλπ].

Επίσης καθώς εντάσσεται μεταξύ των ανθρωπιστικών επιστημών οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν τους εκάστοτε τρόπους, όρους διαβίωσης να τους εκφράζει και να τους βελτιώνει.

Ως δοχείο ζωής καλείται να φιλοξενήσει και να εκφράσει διαστάσεις τόσο του ιδιωτικού αλλά και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό του δημόσιου βίου.

Ως τέχνη, μπορεί να είναι οραματική δηλαδή σε πολλές περιπτώσεις επιχειρεί να εκφράσει το μέλλον του πολιτισμού όπως αποδεικνύεται από οριακές στιγμές της ιστορίας της οι οποίες αφορούν εμφάνιση πρωτοποριών δηλαδή σε μεταβάσεις μεταξύ παλιών και σύγχρονων τρόπων σκέψης για το δομημένο / ανθρωπογενές περιβάλλον αλλά και τη σχέση του με το φυσικό περιβάλλον. Και με αυτό τον τρόπο διαμορφώνονται μεταβάσεις σε νέες αντιλήψεις για την ιδιαίτερη αυτή επιστήμη και τέχνη.

Η διδακτική πρακτική αποσκοπεί στην καταρχήν εισήγηση στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, έτσι ώστε οι σπουδαστές να «νιώσουν» την πολυπλοκότητα και τη σπουδαιότητα της ως φορέα και εκφραστή του συνόλου του πολιτισμού στην εκάστοτε χρονική ιστορική στιγμή, όροι οι οποίοι παράγουν εντέλει αυτό που ονομάζουμε αισθητική.

Στη συνέχεια  εισάγονται οι βασικές αρχές της αρχιτεκτονικής σύνθεσης καθώς και τα εργαλεία παράστασης. [σκίτσο, διάγραμμα- το πολλαπλό/ κατασκευή μακέτας]. Μέσω αυτών των εργαλείων στη συνέχεια καθίσταται δυνατή η ανάγνωση του τόπου και αναγνώριση των βασικών στοιχείων της συνθετικής διαδικασίας προερχόμενα από αυτόν – ανθρωπογενές δομημένο και φυσικό ή αδόμητο περιβάλλον.

Η σημασία της παράστασης αυτών των χαρακτηριστικών – ιδιαιτεροτήτων - κρίνεται ως εξαιρετικά σημαντική για τη διαμόρφωση της κεντρικής ιδέας του σχεδιασμού, συνυφασμένη με την δομική συγκρότηση του έργου δηλαδή την παράλληλη αναφορά του στην υλικοτεχνική του επένδυση και παραγωγή.

Εισαγωγή των βασικών εννοιών μορφή, λειτουργία και στατική επάρκεια οι συσχετισμοί των οποίων παράγουν ιστορικά διαφορετικές αντιλήψεις για την αρχιτεκτονική και αντίστοιχα αρχιτεκτονικά ρεύματα.

Μαθηματικά και αρχιτεκτονική. Ιδιαίτερη αναφορά σε γεωμετρικές προσεγγίσεις και τον ρόλο της πρωτογενούς γεωμετρικής δομής στη συγκρότηση του χώρου που αποδίδουν ένα συντακτικό της αρχιτεκτονικής σύνθεσης. Σημείο, γραμμή, επίπεδο, όριο και συνέχεια. Μεταβάσεις/ κατώφλια. Εισαγωγή στο «πλάσιμο» του χώρου. Η γεωμετρία αποτελεί κατεξοχήν εργαλείο σχεδιασμού, όμως παράλληλα η αρχιτεκτονική καλείται να διαμορφώσει χώρους διαβίωσης για τους οποίους μας ενδιαφέρουν συσχετίσεις των όρων κενό/πλήρες, φωτεινό/σκοτεινό, ιδιωτικό/δημόσιο και οι διαβαθμίσεις τους. Ο ρόλος της κλίμακας στην αίσθηση του χώρου – η μικρή και η μεγάλη κλίμακα. Κίνηση / στάση, σχέση χώρου-τρόπου ζωής, κλειστοί / ημιυπαίθριοι / υπαίθριοι χώροι και οι διαβαθμίσεις τους.

Έμφαση θα αποδοθεί στον ελληνικό χώρο και τις ιδιαιτερότητες του. Κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και άλλες συνιστώσες που συμβάλλουν στην αρχιτεκτονική παραγωγή στον τόπο μας. Ιδιαίτερες μονογραφίες θα αφορούν απαραιτήτως τους Α. Κωνσταντινίδη, Δ. Πικιώνη, Τ. Ζενέτο και Τ.&Δ. Μπίρη, Κ. Κρόκο, Σ.&Δ. Αντωνακάκη και άλλους. Επίσης σημαντικούς αρχιτέκτονες  από τον διεθνή χώρο.

Η εργαστηριακή και θεωρητική προσέγγιση θα τροφοδοτούν η μια την άλλη και επιπλέον θα επικοινωνούν και με το μάθημα της Οικοδομικής.

Ημερομηνία δημιουργίας

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021